EPOKA PÓŹNEGO BAROKU…
Szwedzki potop z lat 1655-1657 wyznacza nie tylko granicę epok w historii politycznej kraju, lecz także w dziejach jego sztuki. Dogasająca konwencja wczesnego baroku wazowskiego o włoskich korzeniach zaczęła ustępować przed prądami płynącymi przede wszystkim z Francji, a w następnym stuleciu – w wersji zmodyfikowanej w saskim Dreźnie. Do głosu doszedł barok w wersji dojrzałej i późnej, a także schyłkowej, znanej pod nazwą rokoko. Zniszczona i do cna zrabowana Warszawa szybko podniosła się z ruin, zapełniając licznymi nowymi lub wyremontowanymi rezydencjami i świątyniami… O zaginionym kościele, perłach architektury Tylmana i niedoszłym centrum sarmackiego świata, czyli słynnym założeniu saskim opowiemy w 3. odcinku cyklu pt. „Epoka późnego baroku”.
