Wsporniki/konsole balkonów elewacji frontowej kamienicy przy ul. Jagiellońskiej 20
Obiekt został wzniesiony w latach 1897-1898 jako trzypiętrowy, ok. 1912 r. przekształcono go dla Anieli Karszowej, uzyskał wtedy m.in. nowy wystrój elewacji frontowej [wg: J. Zieliński, Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, t. 5, Warszawa 1999].
Na wyższych kondygnacjach elewacji frontowej przetrwały pozostałości tynków, w tym dekoracji wyrobionej w „groszkowym” tynku w pseudoryzalitach: pod oknami drugiej kondygnacji (płyciny), między drugą i trzecią (szachownice) oraz między trzecią i czwartą kondygnacją (romby). W witrynach lokali użytkowych w parterze zachowane są fragmentarycznie dekoracyjne kraty. U wlotu do przejazdu przetrwały odboje konsolowe dekorowane w płaszczyźnie bocznej i czołowej liśćmi suchego akantu. Na elewacji frontowej zachowane są także prezentowane tu żeliwne wsporniki/konsole dawnych balkonów – z masywnymi wolutami i wicią roślinną w płaszczyźnie bocznej.
Więcej detali architektonicznych? Polecamy nasze bazy online: fundacja-hereditas.pl/lapidarium i zabytek.co/detal oraz nasze książki: „Dziedzictwo na nowo odkrywane. Detal architektoniczny 1850-1939″ (red. Jadwiga Roguska, Warszawa 2014) i „Detal architektoniczny warszawskiej Pragi 1850-1939″ (red. Jadwiga Roguska, Warszawa 2018).
