Posadzka z płytek tzw. irysków w domu przy ul. Cegłowskiej 52
Jednorodzinny dom zrealizowano w l. 30. XX w. wg projektu Romualda Millera. W pokoju dziennym domu zachowana jest posadzka z tzw. irysków – niedużych, do 2 cm, ceramicznych lub cementowych płytek, z których można było układać często bardzo rozbudowane, wielobarwne motywy. Iryski można do dziś spotkać na posadzkach obiektów z lat 20./30. XX w., jednak wydaje się, że znacznie częściej sięgano po tzw. gorseciki. Jeszcze innym rodzajem małych płytek, którymi wówczas chętnie pokrywano podłogi, były nieduże heksagony, o krawędziach do 2 cm, które po ułożeniu na większej powierzchni przywodziły na myśl plastry miodu.
Więcej detali architektonicznych? Polecamy naszą bazy online: lapidarium.fundacja-hereditas.pl oraz nasze książki: „Dziedzictwo na nowo odkrywane. Detal architektoniczny 1850-1939″ (red. Jadwiga Roguska, Warszawa 2014) i „Detal architektoniczny warszawskiej Pragi 1850-1939″ (red. Jadwiga Roguska, Warszawa 2018).
