Kamienica przy ul. Filtrowej 68 należy do najbardziej rozpoznawalnych budynków warszawskiej Ochoty. Potężny dom czynszowy, będący dziełem Józefa Handzelewicza, powstał w latach 1925-1926. Był efektem współpracy architekta z Pocztową Kasą Oszczędności. Współpraca ta sięgała początku lat 20., a rozpoczęła się od propozycji PKO zaprojektowania centrali kasy u zbiegu Świętokrzyskiej i Jasnej. PKO zamierzała wznieść zespół trzech budynków przy ulicy Filtrowej i placu Gabriela Narutowicza. Chociaż nie udało się zrealizować całego założenia, a Handzelewicz był autorem tylko jednego z budynków (kamienica pod numerem 70 została zaprojektowana przez Zygmunta Tillingera), to właśnie ten obiekt wyróżnia się do dzisiaj w pierzei zabudowy ulicy Filtrowej. Czteropiętrowa kamienica składa się z domu frontowego oraz pięciu oficyn. Trzy z nich otaczają wewnętrzne podwórze. Dom frontowy nakryty był pierwotnie mansardowym dachem, co pozwoliło na umieszczenie w nim jeszcze jednego mieszkalnego piętra. Dwie dolne kondygnacje pokryto pasowym boniowaniem, tworzą one cokół dla wyższych kondygnacji. Najbardziej reprezentacyjny wystrój otrzymała strefa wejścia. W ukształtowaniu bramy architekt sięgnął do motywu serliany – rozwiązania, w którym duży otwór środkowy jest flankowany przez dwa mniejsze otwory. Orzeł umieszczony nad arkadą przejazdu, rozmieszczone symetrycznie rogi obfitości, głowy baranie nad bocznymi wejściami oraz rzeźby puttów z girlandami dopełniały wystroju architektonicznego reprezentacyjnego domu dochodowego Pocztowej Kasy Oszczędności i dziś czynią go jednym z najbardziej efektownych obiektów Starej Ochoty. Kamienica przy ul. Filtrowej 68 zapisała się w historii powstania warszawskiego. 31 lipca 1944 r. ok. godz. 19 komendant Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej płk dypl. Antoni Chruściel „Monter” podpisał tu rozkaz rozpoczęcia walk powstańczych w Warszawie – na 1 sierpnia o godz. 17.
