Tak plac Zamkowy i Krakowskie Przedmieście prezentowały się w 1955 r. Powojenna odbudowa Kolumny Zygmunta była inicjatywą powołanego po wojnie Komitetu Odbudowy Kolumny. Projekt został sporządzony przez Stanisława Żaryna. Posąg króla, po renowacji przeprowadzonej w zakładzie Bracia Łopieńscy, stanął na kolumnie z granitu strzegomskiego, wydobytego latem 1948 r. Trwająca do wiosny 1949 r. obróbka kamienia została zwieńczona ustawieniem Kolumny 12 lipca 1949 r. Przesunięty względem swojej pierwotnej lokalizacji obiekt odsłonięto 22 lipca 1949 r. W tym samym dniu uroczyście oddano do użytku osiedle Mariensztat. Widoczna za Kolumną, stojąca pomiędzy Krakowskim Przedmieściem a wylotem ulicy Senatorskiej kamienica Johna jest jednym z najbardziej charakterystycznych budynków przy placu Zamkowym. Jej zwyczajowa nazwa wiąże się z nazwiskiem właściciela nieruchomości – Aleksander John nabył ją w 1909 r. Wzniesiona w 1743 r. kamienica już w latach 50. XVIII w. została przebudowana. Uzyskała wówczas mansardowy dach z lukarnami, rokokową dekorację elewacji frontowej oraz charakterystyczny daszek. W takiej formie dom przetrwał do lat 60. XIX w., kiedy dobudowano dodatkową kondygnację, a detal elewacji zmieniono na eklektyczny. Dzięki staraniom Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości przed 1914 r. budynek odzyskał rokokowy charakter, przy zachowaniu powstałego kilkadziesiąt lat wcześniej dodatkowego piętra. Uszkodzony w 1939 r. i zniszczony w 1944 r. dom został całkowicie rozebrany w związku z budową tunelu Trasy W-Z, w 1947 r. Sporządzone w latach 40. XX w. projekty Włodzimierza Wapińskiego i Kazimierza Thora zakładały odbudowę kamienicy w formie, w jakiej na swoim obrazie ukazał ją Bernardo Bellotto zw. Canaletto. Ze względu na nową funkcję budynek powiększono i połączono z sąsiednią kamienicą Prażmowskich. W chwili, kiedy wykonywano poniższą fotografię, odbudowany obiekt liczył zaledwie pięć lat.
