W dniu 22 czerwca obchodziliśmy Światowy Dzień Secesji. Jedną z najbardziej znanych secesyjnych kamienic warszawskich jest zlokalizowana przy ulicy Górnośląskiej kamienica Leona Breslauera. Budynek, wzniesiony w 1904 r., to trzypiętrowa kamienica o 11 osiach. Brama, strzeżona przez żeliwne odboje w kształcie siedzących krasnali, została umieszczona na środkowej osi. Elewację ożywia bogaty detal architektoniczny. To właśnie on sprawia, że obiekt zaliczany jest do dzieł secesyjnych. Pozbawiona tego kostiumu kamienica byłaby niczym niewyróżniającą się warszawską czynszówką. Kiedy spojrzymy ponad boniowany parter, zobaczymy prawdziwą eksplozję ornamentu. Na elewacji frontowej współgrają ze sobą elementy typowe dla secesji: dekoracje geometryczne oraz motywy ze świata roślin i zwierząt. Na pilastrach między oknami zobaczymy margerytki, a na fryzie pomiędzy oknami drugiego i trzeciego pietra – liście kasztanowca. Te ostatnie można dostrzec także w gzymsie koronującym i w płycinach między oknami pierwszego i drugiego pietra. Na trzecim piętrze znalazły się częste wśród motywów secesyjnych główki kobiece. Uproszczone blaszane liście kasztanowca ozdobiły balustrady balkonów. To, co najbardziej przyciąga wzrok, to umieszczone między oknami pierwszego i drugiego piętra wizerunki pawi.
Secesyjna dekoracja elewacji frontowej jest niejako zapowiedzią dekoracji we wnętrzach kamienicy. Florystyczne motywy o secesyjnej stylistyce odnaleźć można na płytkach posadzkowych głównej klatki schodowej, w dekoracjach sztukatorskich oraz piecach w mieszkaniach kamienicy.
