Z pewnością do najbardziej atrakcyjnych płytek posadzkowych w Warszawie należą te zachowane w hali kasowej gmachu dawnego Domu Bankowego Wilhelma Landaua przy ul. Senatorskiej 38. Płytki wyprodukowała firma Dziewulski i Lange, a motyw liści klonu zaprojektowany został przez Jana Heuricha mł. w konkursie ogłoszonym przez firmę Dziewulski i Lange w 1905 r. Warto zwrócić uwagę, że dopiero po zestawieniu obok siebie na kwadratowej powierzchni aż 17 płytek (!) uzyskano pełny oczekiwany wzór: skierowanych w cztery strony świata wiązek liści klonu, osadzonych na gałązkach układających się w kształt zbliżony do pozałamywanego czworokąta, z dodatkowym ulistnieniem (a może ukorzenieniem?) wewnątrz tegoż czworokąta. W obrębie posadzki hali kasowej dawnego banku w regularnych odstępach „rozrzuconych” jest kilkadziesiąt takich „klonowych” czworokątów. Całą realizację z płytek, rozłożoną na planie zbliżonym do połowy elipsy, obiega pas z lastriko z pięcioma wąskimi liniami powtarzającymi kształt powierzchni wyłożonej płytkami, przeciętymi w równych odstępach motywem zgeometryzowanej główki kwiatowej lub motywem sześciu kółek i dwóch mniejszych kwadratów między nimi.
