To jedno z tych miejsc w Warszawie, w których czas się zatrzymał. Zakład Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego á Paulo – kościół i klasztor sióstr szarytek pod obecnym adresem ul. Tamka 35 – był ufundowany przez Marię Ludwikę Gonzagę, żonę króla Jana Kazimierza, tuż po połowie XVII w. Królowa sprowadziła zgromadzenie zakonne sióstr miłosierdzia do Warszawy z Francji w 1652 r. Siostry ulokowane zostały początkowo przy kościele św. Krzyża, a w 1659 r. Maria Ludwika kupiła dla nich drewniany dwór u podnóża zamku Ostrogskich, przy Tamce, wraz z przyległym gruntem, tzw. folwarkiem Kałęczyn. Zakonnice urządziły tu dom dla sierot i nowicjat. W 1699 r. rozpoczęto wznoszenie w tym miejscu murowanego klasztoru i kaplicy pw. św. Kazimierza.
Kościół i klasztor szarytek zostały zniszczone w 1939 r. i w czasie powstania warszawskiego (odbudowano je po 1946 r. wg proj. Stanisława Marzyńskiego), ale szczęśliwie przetrwał tu wyjątkowy w skali Warszawy zabytek – spichlerz z XVIII w. – oraz wybrane zabudowania wzniesione w XIX w.
