Plac Zbawiciela jest częścią XVIII-wiecznego układu urbanistycznego, do którego zaliczać też należy plac Politechniki, plac Unii Lubelskiej oraz plac na Rozdrożu. Fotografia z 1901 r. jest chyba najstarszym zdjęciem stołecznego placu Zbawiciela, zwanego wtedy Rotundą. Widniejący w centralnym punkcie fotografii budynek znajdował się w miejscu dzisiejszego kościoła. Widać bieg ulicy Marszałkowskiej oraz perspektywę ulicy Mokotowskiej w kierunku ulicy Polnej.
Wspomniany budynek mieścił karczmę zwaną Czerwoną. Jej początków należy szukać w roku 1829, kiedy to wzniesiono parterowy budynek na terenie ogrodu, w którym hodowano mało znane wówczas w Warszawie gatunki roślin. Pierwszym właścicielem karczmy był Piotr Garnier. Wzdłuż ulicy Marszałkowskiej ciągnęła się parterowa zabudowa. Z monotonnego widoku niskich budynków wyróżniał się potężny gmach fabryki dywanów przy ul. Marszałkowskiej 3/7. Fabryka była prowadzona przez spółkę akcyjną „Marcus Baender”. Zdecydowanie inaczej wygląda ulica Mokotowska, już wtedy obudowana kilkupiętrowymi czynszówkami. W ciągu kilkunastu kolejnych lat w okolicy tej zaszły ogromne zmiany – na miejscu dawnej karczmy wzniesiono monumentalny kościół, a w jego sąsiedztwie kamienice, które górowały nad placem, dziś należącym do najbardziej charakterystycznych przestrzeni Śródmieścia.
