24 października 1843 r. urodził się Henryk Siemiradzki. Dzieciństwo przyszłego malarza upływało z dala od kraju, ale w domu przesiąkniętym polską atmosferą. Zanim Siemiradzki wstąpił do Carskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, ukończył Uniwersytet Charkowski. Studia na Akademii były kontynuacją rozpoczętych jeszcze w okresie gimnazjalnym lekcji rysunku. Już w trakcie nauki w Akademii zyskał uznanie, czego dowodem były liczne nagrody. Wpływ na rozwój zainteresowań Siemiradzkiego miało nie tylko malarstwo, lecz także teatry, których stał się bywalcem. W przyszłości będzie tworzył spektakularne teatralne kurtyny. Po ukończeniu studiów artysta, korzystając z przyznanego mu stypendium, wyruszył do Monachium, do którego prowadziły drogi wielu artystów w drugiej połowie XIX w.
Ale na stałe osiadł w Rzymie. Willa Siemiradzkiego w Wiecznym Mieście stała się miejscem, które skupiało życie artystycznej Polonii. Malarz utrzymywał jednocześnie kontakt z Polską. Symbolem związków z krajem było podarowanie przez Siemiradzkiego narodowi obrazu „Pochodnie Nerona”.
W twórczości artysty odbijają się zainteresowania światem antyku, w szczególności Rzymu. Nie stronił też od tematów biblijnych. Na jego obrazach podziwiamy postacie, ukazaną w mistrzowski sposób architekturę i śródziemnomorską roślinność. Siemiradzki skrupulatnie przygotowywał się do malowania obrazów, szczególnie tych wielkoformatowych. Przykładem – wizyta w rzeźni na Zatybrzu, którą odwiedził podczas malowania obrazu „Dirce chrześcijańska”.
Ważnymi obiektami wśród jego prac są kurtyny wykonane dla Teatru Miejskiego we Lwowie oraz Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Dla warszawskiej Filharmonii namalował dekoracje w przyłuczach arkady ponad estradą.
Zmarł w Strzałkowie 23 sierpnia 1902 r. Pochowano go w Warszawie, w zaprojektowanym przez artystę grobowcu jego ojca. Plakietę portretową Siemiradzkiego umieszczoną na nagrobku wykonał wybitny rzeźbiarz Andrzej Pruszyński. Rok później, 24 września 1903 r., doczesne szczątki malarza przeniesiono do krypty zasłużonych na Skałce w Krakowie.
