Wczesnomodernistyczna kaplica Frąckiewiczów na Starych Powązkach została zaprojektowana przez arch. Tadeusza Zielińskiego przy współpracy rzeźbiarza Ksawerego Wenzla. Tadeusz Zieliński był cenionym i wziętym architektem, współtwórcą gmachu Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej i twórcą innych obiektów uczelnianych w Warszawie, m.in. gmachu SGGW przy ulicy Rakowieckiej, budynków Kreślarni Politechniki Warszawskiej czy Chemicznego Instytutu Badawczego.
Na Powązkach architekt zaprojektował kaplicę grobową na planie krzyża równoramiennego, całość nakrył niskim dachem zwieńczonym kamiennym krzyżem. Do wejścia prowadzą schodki z dekoracyjnymi słupkami. Nad portalem widnieje kartusz z herbem Jastrzębiec. Pod gzymsem na zaokrąglonych narożnikach oraz nad małymi okienkami w ścianach kaplicy umieszczono girlandy. Na attyce od frontu zaprojektowano napis GRÓB RODZINY FRĄCKIEWICZÓW. Kaplicę wykonała firma kamieniarska Józefa Norblina i Stefana Bartmańskiego.
Władysław Frąckiewicz był założycielem pierwszej w Warszawie fabryki kafli, pracował też w Towarzystwie Kredytowym Ziemskim, a także pełnił funkcję kuratora szpitala św. Stanisława na Woli. Zmarł w 1912 r. i pierwotnie został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu ewangelicko-augsburskim. Po jego śmierci żona, która zamówiła nagrobek na Powązkach, ufundowała stypendium jego imienia, z którego mogli korzystać młodzi architekci. Kaplica została obłożona czerwonym piaskowcem kunowskim. Charakterystyczna barwa tego materiału, a niewątpliwie także gabaryty obiektu sprawiają, że kaplica Frąckiewiczów wyróżnia się spośród innych kaplic i grobowców Starych Powązek.
