31 grudnia 1916 r. zmarł w Warszawie Kazimierz Alchimowicz.
Alchimowicz (ur. 20 grudnia 1840 r.) był malarzem, którego twórczość – tak popularna na przełomie XIX i XX w. – jest dzisiaj o wiele mniej niż podówczas znana. W jego pracach przeważała tematyka historyczna. Do najsłynniejszych obrazów artysty należały „Obrona Olsztyna”, „Pogrzeb Giedymina” czy „Powrót bohaterów”. Wydarzenia z dziejów Polski gościły na jego płótnach równie często jak sceny rodzajowe odnoszące się do ludowych wierzeń, portrety wiejskich dzieci i pejzaże. Swoje prace wystawiał w Krakowie, Wiedniu czy Odessie. Ważne miejsce w jego twórczości zajmowało malarstwo religijne. Alchimowicz był też twórcą powstałej w latach 1908-1910 polichromii w sanktuarium w Starej Błotnicy.
Alchimowicz, w młodości związany z Wileńszczyzną, w 1863 r. wziął udział w powstaniu styczniowym, po którego upadku został zesłany za Ural. Chociaż rysować zaczął na zesłaniu, to lekcje profesjonalnego rysunku zaczął pobierać dopiero u Wojciecha Gersona w Warszawie. Jego talent został doceniony już podczas nauki. W latach 1873-1875 studiował w Monachium u węgierskiego malarza Sándora von Wagnera (Alexandra von Wagnera), a od 1873 r. studiował w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych. Lata 1876-1877 spędził we Francji, gdzie w Salonie Paryskim wystawiał swoje prace. W 1880 r. otworzył w Warszawie pracownię. Spełniał się także jako pedagog, ucząc rysunku.
