14 lutego 1945 r. w Warszawie powołano Biuro Odbudowy Stolicy. Instytucja, w której rękach skupiała się sprawa odbudowy Warszawy, powstała w wyniku przekształcenia Biura Organizacji Odbudowy Warszawy, powołanego 22 stycznia 1945 r. Oprócz inwentaryzacji zniszczeń, prowadzonych często w skrajnych warunkach, zabezpieczania, przygotowywania oraz ostatecznej realizacji planu odbudowy poszczególnych budynków, dzielnic czy zespołów architektonicznych, architektom skupionym w Biurze Odbudowy Stolicy zależało na zaplanowaniu całego nowoczesnego systemu komunikacyjnego, w tym poszerzeniu ulic, rozluźnieniu zabudowy pierzejowej oraz stworzeniu miejsc zielonych i terenów rekreacyjnych. W BOS-ie pojawiały się rozmaite głosy i wizje przyszłego miasta. Ścierały się grupy i poglądy. W 1945 r. Biuro Odbudowy Stolicy składało się z 13 wydziałów zajmujących się m.in. urbanistyką, architekturą zabytkową, pomiarami, ale też kwestiami technicznymi działania Biura. Jeszcze w tym samym roku w BOS zatrudniano ok. 1500 osób. Dzięki pracom BOS udało się odbudować m.in. warszawski ośrodek staromiejski, Trakt Królewski, ulicę Senatorską i plac Bankowy czy wybudować Trasę W-Z. Spuścizną działań prowadzonych przez Biuro jest zbiór archiwaliów, które w 2011 r. wpisano na listę „Pamięć Świata” UNESCO. Organem prasowym BOS-u był, wydawany początkowo przez Naczelną Radę Odbudowy, tygodnik „Stolica”, którego pierwsza redakcja mieściła się w siedzibie BOS przy ul. Chocimskiej 31/33.
