Pomnik Polegli Niepokonani stoi na skraju cmentarza Powstańców Warszawy przy ulicy Wolskiej, na kurhanie skrywającym 12 ton prochów ludzkich. Monument jest poświęcony pamięci mieszkańców Warszawy, który ponieśli śmierć w latach 1939-1945, ale przede wszystkim tym, którzy zginęli w powstaniu warszawskim. Prochy pomordowanych spoczywają na cmentarzu założonym w 1945 r. Pochowano tu też ofiary niemieckich zbrodni dokonywanych w Warszawie w czasie okupacji, więźniów Pawiaka oraz ofiary września 1939 r. Pierwotnie na szczycie kurhanu miała stanąć kaplica z ołtarzem polowym, którego centralną część miał stanowić sarkofag pod baldachimem wspartym na kolumnach. Ostatecznie taka wersja upamiętnienia nie została zrealizowana.
Powstały w początku lat 70. monument jest dziełem Gustawa Zemły. Na wybrukowanym wzniesieniu-kurhanie umieszczono figurę wojownika z tarczą. Monumentalna postać zasłania swoim ciałem wyrwę w murze barykady. Różne prace związane z realizacją pomnika, w tym uprzątnięcie otoczenia, wykonały w czynie społecznym wolskie fabryki. Monument o wadze 8 ton został odlany w wolskich Zakładach Mechanicznych im. Marcelego Nowotki. Granitowa barykada została wykonana przez Beton-Stal. Znicze powstały przy udziale warszawskich Okręgowych Zakładów Gazownictwa. Uroczystego odsłonięcia pomnika dokonano 20 września 1973 r.
