Pokój Kąpielowy w Pałacu na Wyspie w Łazienkach Królewskich to pomieszczenie pamiętające czasy Stanisława Herakliusza Lubomirskiego. Zażywano tu podówczas kąpieli w cynkowych wannach wpuszczonych w posadzkę. Dekoracje ścian stanowią płaskorzeźby przedstawiające sceny mitologiczne zaczerpnięte z „Metamorfoz” Owidiusza. W pomieszczeniu możemy oglądać boginię łowów Dianę i podglądającego ją myśliwego Akteona, Andromedę przykutą do skały, pieśniarza greckiego Ariona uciekającego przed korsarzami, Danaidy wypełniające beczki bez dna wodą oraz bożka Pana goniącego nimfę Syrinks. W tondach można podziwiać amory w rodzajowych scenach. Pozostałe płaszczyzny ścian zostały wyłożone płytkami holenderskimi w niebiesko-białej tonacji.
Pałac na Wyspie płonął w czasie wojny; ognie strawiły, niestety, plafon Jana Bogumiła Plerscha z wyobrażeniem Diany w kąpieli z nimfami. W centralnym miejscu Pokoju Kąpielowego umieszczono rzeźbę Wenus wychodzącą z kąpieli, dłuta Francesca Lazzariniego, wykonaną ok. 1780 r.
