Rodzina Fuchsów pochodziła najprawdopodobniej z Wysp Brytyjskich, a do Warszawy przybyła w pierwszej połowie XIX w. ze Śląska Cieszyńskiego. Zanim Franciszek Ksawery Fuchs założył firmę cukierniczą, piastował liczne stanowiska i urzędy. Na przełomie XIX i XX w. wyrosło w Warszawie wiele firm rodzinnych. Dobrą koniunkturę wykorzystali też Fuchsowie, zakładając fabrykę na Powiślu. Założyciel przedsiębiorstwa zmarł w 1885 r., ale firma nadal funkcjonowała pod nazwą Dom Handlowo-Przemysłowy Spółka Akcyjna Franciszek Fuchs i Synowie. To Fuchsowie rozpropagowali nad Wisłą iryski i landrynki, wcześniej popularne w Imperium Rosyjskim.
Od końca XIX w. firmą kierował Julian Fuchs. Był obrotnym przedsiębiorcą i kolekcjonerem dzieł sztuki. Jego żona, Maria, wywodząca się ze znanej rodziny Szwede, prowadziła przy Miodowej popularny salon artystyczny. W domu przy Miodowej funkcjonował firmowy sklep z kantorem. Na ścianach pomieszczeń wisiały portrety właścicieli przedsiębiorstwa. U Fuchsów sprzedawano też kawę i importowane herbaty. Firma prowadziła wiele sklepów: przy ul. Marszałkowskiej 113, ul. Mazowieckiej 116, ul. Wileńskiej 1 czy przy ul. Żelaznej 83. W dwudziestoleciu międzywojennym Fuchs wprowadził na rynek kawę bezkofeinową oraz lody Pingwin, które szybko zyskały szaloną popularność.
W czasie okupacji fabryka na Powiślu działała pod zarządem niemieckim. Po wojnie zakłady znacjonalizowano, a na ich „gruzach” powstały Zakłady Przemysłu Cukierniczego Syrena, które w 1960 r. połączono z dawnymi konkurentami w branży – zakładem produkującym krówki w Milanówku i fabryką Wedla, noszącą w tym czasie miano Zakładów Cukierniczych im. 22 Lipca.
