Mokotowska skocznia nie była pierwszym tego typu obiektem w Warszawie. Wcześniej, już od lat 20. XX w., warszawiacy mogli korzystać ze skoczni na Agrykoli. Nowy obiekt sportowy, również na Agrykoli, zaprojektowano w latach 50. Skocznia ta przetrwała do lat 70.
Małą skocznię przy ulicy Czerniowieckiej zaczęto budować w 1955 r., ale oddano ją do użytku dopiero w 1959 r. z uwagi na problemy geologiczne. Projektantami byli Jerzy Kodelski, Jeremi Strachocki i Mieczysław Strzelecki. Konstrukcję zaprojektował Czesław Cywiński. Otrzymała nazwę „Skarpa” i należała do Warszawskiego Klubu Narciarskiego. Punkt konstrukcyjny skoczni, według którego ustala się noty za odległość skoku, znajdował się na 38 m. Skocznia stała się jednym z centrów sportowych w Warszawie – zimą gromadziła tłumy. Skoki przychodziło oglądać nawet kilka tysięcy widzów. Niestety, z biegiem lat popularność obiektu słabła, a ostatnie zawody zorganizowano tu w 1989 r. Wśród sportowców, którzy skakali ze skoczni, można wspomnieć Antoniego Łaciaka czy Wojciecha Fortunę. Rekord skoczni ustanowił Janusz Duda w 1985 r.
Konstrukcję tak popularnego niegdyś sportowego obiektu rozbierano na raty. Część zdemontowano już w latach. 90., a ostatecznie skocznia zniknęła z krajobrazu naszego miasta na przełomie 2010 i 2011 r.
