Pałac Kazimierza Karasia to „wielki nieobecny” Krakowskiego Przedmieścia. Obiekt tylko krótko pełnił funkcję rezydencji kasztelana i faworyta Stanisława Augusta. Już w XIX w. gmach, zlokalizowany pomiędzy ulicami Aleksandrią (dziś Kopernika) a Oboźną, był, niestety, kojarzony głównie ze znajdującym się tam szynkiem i jego bywalcami.
Budowla została wzniesiona w 1769 r., a jej projekt wykreował Jakub Fontana. Był to pałac barokowy, ale z elementami mającego za chwilę rozgościć się nad Wisłą na stałe klasycyzmu. Fasadę rezydencji ozdobił długi balkon, spinający trzy osie pseudoryzalitu. Środkową oś wieńczyły kartusze herbowe pod wspólną koroną. Po prawej znajdował się herb Karasia – Dąbrowa, po lewej herb jego żony Elżbiety Hubińskiej – Łodzia. Obiekt stanowił typ rezydencji przyulicznej pozbawionej przedniego paradnego dziedzińca. W pałacu mieszkał nie tylko właściciel, lecz także służba, zajmująca mieszkania w znajdujących się na tyłach oficynach. Z czasem w gmachu umieszczono też stancje paziów Jego Wysokości.
Przez cały czas swego istnienia obiekt nie ulegał większym przebudowom, jedynie skrócono go nieznacznie w celu poszerzenia ulicy Oboźnej. Niestety, w 1913 r. pałac został rozebrany z myślą o wystawieniu w tym miejscu dochodowej kamienicy. Ostatecznie nigdy takowa nie powstała. Nie zrealizowano też powstałego kilka dekad temu projektu wzniesienia tu budynku nawiązującego kształtem do historycznej rezydencji Karasia. Od czasu rozebrania pałacu tłem dla pomnika Kopernika pozostaje parking i niezbyt reprezentacyjna ściana boczna kamienicy stojącej frontem do Oboźnej.
