Położona na terenie Śródmieścia Północnego ulica Szpitalna swoją nazwę zawdzięcza znajdującemu się niegdyś w jej sąsiedztwie Szpitalowi Dzieciątka Jezus. Urbanistyczny rozwój ulicy nastąpił w ostatnich dekadach XIX stulecia. Wówczas też powstała jedna z perełek architektonicznych i zarazem wizytówek ulicy, czyli kamienica projektu Franciszka Braumana, wzniesiona w 1893 r. dla Emila Wedla. W początku XX stulecia ulica Szpitalna wraz z sąsiednimi kwartałami zaczęły stanowić finansowe i kulturalne centrum miasta, spełniające rolę „City”.
Na uroczej fotografii wykonanej w połowie lat 30. widać fragment zabudowy ścisłego centrum, z której do dziś zachował się jedynie przedwojenny drapacz chmur Prudential, najwyższy budynek w ówczesnej Polsce i drugi pod względem wysokości w Europie. Był dumą warszawiaków i znakiem jej wysokościowych ambicji. Widoczna po prawej stronie kamienica, z ożywioną pilastrami elewacją frontową, stała pod adresem ul. Szpitalna 12. Za nią rozpościerał się plac Napoleona. Po drugiej stronie ulicy stoi efektowna, również nieistniejąca już dzisiaj, kamienica Lewenfisza, pod adresem pl. Napoleona 1, pomiędzy ulicami Boduena i Sienkiewicza. Dalej widać kamienicę Leona Goldstanda, o dwóch fasadach, od strony Sienkiewicza oraz placu Napoleona. Kamienica projektu Henryka Stifelmana i Stanisława Weissa została wzniesiona w latach 1910-1912. Do czasu wybudowania Prudentialu jej monumentalna bryła górowała nad placem i okolicą. Przed Prudentialem stoi zaakcentowana narożną wieżyczką kamienica również wniesiona dla Leona Goldstanda. Ten zniszczony podczas powstania warszawskiego obiekt ostatecznie rozebrano w latach 1948-1949.
