1.2 C
Warszawa
czwartek, 12 grudnia, 2024

Kasy Chorych

W 1919 r., czyli niedługo po odzyskaniu niepodległości, wydano dekret o ubezpieczeniach na wypadek choroby. W warunkach niepodległej Polski była to rzecz nowa, chociaż warto wspomnieć, że takie ubezpieczenia w zaborze pruskim istniały już wcześniej. W latach 20. XX w. w całej Polsce działały już Kasy Chorych. Należeli do nich przedstawiciele wolnych zawodów, urzędnicy, nauczyciele oraz robotnicy i rzemieślnicy, a także służba domowa. Wynosząca 6,5% składka zdrowotna dawała prawo do hospitalizacji czy zasiłku chorobowego. Kobiety w ciąży, od 14 dnia przed planowanym porodem, otrzymywały przez osiem tygodni pełną pensję.

Kasy Chorych mogły prowadzić własne zakłady opieki zdrowotnej. Ubezpieczonym przysługiwała książeczka zdrowia, stanowiąca rodzaj legitymacji. Tworzone w Warszawie od podstaw Kasy Chorych są, mimo wielu wad, uznawane za największe osiągnięcie systemu ochrony zdrowia w II Rzeczypospolitej. Nie służyły tylko i wyłącznie udzielaniu porad lekarskich. Przejmowały też na siebie obowiązek prowadzenia akcji informacyjnych i wychowawczych.

Oddziały Kas Chorych mieściły się w różnych lokalizacjach w Warszawie. W latach 1924-1925 przy ulicy Mariańskiej wzniesiono gmach Kasy Chorych m.st. Warszawy zaprojektowany przez Henryka Juliana Gaya. Jest to czteropiętrowy obiekt, którego parter pokryto boniowaniem, a fasadę od ulicy Mariańskiej ożywiono pilastrami. Na elewacji umieszczono napis wskazujący architekta: „PROJ / HENRYK GAY / INŻ ARCH” oraz informację o wykonawcy prac: „WYKON / Bcia HORN I / RUPIEWICZ / SP AKC”. W kartuszu podano nazwę zleceniodawcy budowy: „KASA CHORYCH / M. WARSZAWY”, a w tympanonie, pod oculusem, wskazano funkcję obiektu: „UBEZPIECZALNIA SPOŁECZNA / W WARSZAWIE”. Napis umieszczono też nad wejściem do apteki.

Gmach przetrwał zawieruchę II wojny światowej i powojenne wyburzenia. Zachowało się w nim wiele elementów pierwotnego wystroju, zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz. Budynek Kasy Chorych jest reliktem dawnej zabudowy Śródmieścia Północnego, a zarazem ostańcem warszawskiego getta, w którego granicach znajdował się w latach 1940-1942.

XI LO im. Mikołaja Reja

Szkoła średnia – obecnie XI LO im. Mikołaja Reja – sięga swoimi początkami 1905 r.

Ulica Kozia

zachowała do dzisiaj wiele dawnego uroku.

Pałac Leopolda Kronenberga

Budowa pałacu, którą kierowali Bolesław Podczaszyński i Józef Huss, trwała do początku lat 70. XIX w.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

Ułatwienia dostępu