Wkraczając do środka, odbywamy pewien proces, któremu zawsze towarzyszy element zaskoczenia. Początkowo przestrzeń ogranicza się do wąskiego, ciemnego przedsionka, następnie przechodzi do większego pokoju przypominającego salon albo gabinet, by stamtąd otworzyć się na wielką dwukondygnacyjną salę.
Wieczorem 16 maja 1943 r. Niemcy wysadzili w powietrze Wielką Synagogę na Tłomackiem. Zdaniem kierującego akcją Jürgena Stroopa w tym momencie "Żydowska dzielnica mieszkaniowa w Warszawie przestała istnieć.".
W 1940 r. budynek znalazł się w granicach getta i od samego początku przeznaczony był na główną siedzibę żydowskiego Urzędu do Walki z Lichwą i Spekulacją, który od adresu Leszno 13 przyjął potoczną nazwę "Trzynastki".
Rejon ulic Żelaznej, Krochmalnej, Waliców, Grzybowskiej, Chłodnej tętnił życiem. Tu stykały się ze sobą bogate, reprezentacyjne kamienice i skromne oficyny, duże fabryki i niewielkie zakłady rzemieślnicze.
Droga na Umschlagplatz. Kolumną ludzką przez Zamenhofa, potem bramą nr 5. I plac, a w zasadzie szeroka ulica. Z obu stron otoczona przez nowoczesne budynki szkolne. Ulica zamknięta prowizorycznym płotem.
Dawny ogród Szpitala Św. Ducha przy Elektoralnej był jedną z niewielu zielonych oaz na terenie dzielnicy zamkniętej. Z jednej strony wypalone zabudowania szpitalne, a z drugiej wysoka ślepa ściana oficyny przy Elektoralnej 14 zamykały spory kwartał pełen zieleni.
Mur nie powstał od razu . Październik 1939 - najpierw odebrano Żydom pieniądze. Zablokowane zostały konta i depozyty ludności żydowskiej, a tygodniowe wypłaty zostały ograniczone do 250 zł. Listopad 1939 - odebrano Żydom pracę.
Po wrześniu 1939 r. w kinie Femina ulokowała się niemiecka rewia, ale już w niespełna rok później, po włączeniu kwartału do getta, otwarto scenę żydowską.
Miejskie Zakłady Zaopatrywania Warszawy powstały w 1921 r. w zachodniej części dawnego Placu Broni. Sąsiedztwo Kolei Obwodowej gwarantowało doskonałą komunikację z resztą kraju.
Trzy są cmentarze żydowskie w Warszawie. Na Okopowej, na Bródnie i przy Miłej. Ten ostatni stał się symbolem wolności. Dokładnie 82 lata temu, 8 maja 1943 r. Niemcy natarli na główny sztab Żydowskiej Organizacji Bojowej, który mieścił się w bunkrze przy ul. Miłej 18.
