Czynszowe kamienice, podwórza studnie, pozostałości zabudowy fabrycznej, barwna społeczność – z taką atmosferą wiąże się często wyobrażenie warszawskiej Pragi.
Rozwój miasta to proces ciągły. Nie sposób analizować tylko jednego jego okresu, bez łączenia z wydarzeniami poprzedzającymi go oraz tymi, które nastąpiły później.
W 1945 r. zrujnowaną Warszawę należało odbudować, a w wielu rejonach zbudować na nowo. W powojennej stolicy ścierały się rozmaite wizje przyszłego miasta.
