Stare Powązki to nie tylko miejsce spoczynku ponad miliona mieszkańców Warszawy, lecz także przestrzeń-świadectwo dawnej architektury, rzeźby, obyczajowości, mody, a nawet języka.
Fragment warszawskiego Targówka położony w „trójkącie” między terenami cmentarzy Bródnowskiego i cmentarza żydowskiego na Bródnie oraz ograniczony od wschodu ulicą św. Wincentego położony jest nieco na uboczu dzielnicy.
Gdy dziś podkreśla się walory turystyczne warszawskiej Pragi, często eksponuje się wątki jej wielokulturowego dziedzictwa. Wskazuje się miejsca i pamiątki związane ze społecznością katolicką, żydowską i prawosławną. Zazwyczaj jednak nie pamięta się o wiernych kościołów ewangelickich.
Założony w 1806 r. cmentarz żydowski w Warszawie przy ul. Okopowej 49/51 jest szczególnie cennym obiektem dziedzictwa materialnego aszkenazyjskich Żydów. Dzięki skupisku około 90 tys. zachowanych nagrobków należy do największych cmentarzy żydowskich na świecie.
Warszawski cmentarz żydowski przy ul. Okopowej stał się miejscem pochówku ofiar wojny od pierwszych dni września 1939 r. Grzebano na nim ciała osób zabitych w wyniku bombardowań stolicy. Tylko 14 września pochowano około 130 osób, ofiar bomb zapalających.
