Prawosławna świątynia w centrum miasta miała być symbolem rosyjskiej dominacji nad ziemiami polskimi. Nie brakowało głosów potępiających, które wskazywały, że wybudowanie soboru godziło w powagę Cerkwi, czyniącej ze świątyni narzędzie polityczne.
Siedziby instytucji finansowych działających w Warszawie w okresie dwudziestolecia międzywojennego otrzymywały adekwatną do swej funkcji oprawę architektoniczną, zarówno w warstwie zewnętrznej, jak i we wnętrzach. Reprezentacyjne gmachy miały być gwarancją stabilności i bezpieczeństwa powierzonych im pieniędzy.
Adres ul. Jasna 3 był dobrze znany miłośnikom Melpomeny, kabaretu i srebrnego ekranu. W 1913 r. otwarto pod tym adresem Teatr Nowoczesny. Zanim jednak gmach Teatru stanął na rogu ulic Nowosiennej i Jasnej, w 1909 r., powstał w tym miejscu niezwykły, drewniany budynek kinematografu.
Pomnik Poległych Członków Służby Zdrowia, zwany potocznie pomnikiem Sanitariusza, to jedno z najmniej znanych dzieł Edwarda Wittiga. Stało się tak za przyczyną niewyjaśnionych do dzisiaj wojennych losów monumentu.
